καθοτιούν

καθοτιοῡν και καθ' ὅ,τι οὖν (Α)

καθόσον, «τοσούτῳ μᾱλλον», λαμβανομένου υπ' όψιν.

[ΕΤΥΜΟΛ. < αρχ. φρ. καθ' ὅ,τι οὖν (< κατά + αναφ. αντων. ὅ,τι + συμπερασματικός συνδ. οὖν)].